Ničiji sin 2018

 Mate Matišić

Ničiji Sin

Beogradsko dramsko pozorište

Režija: Marko Misirača

 

Uloge:

 

Miodrag Krivokapić
Danica Ristovski
Vladan Milić
Slobodan Ćustić
Lako Nikolić
Milena Predić
Andrej Pipović
Jovan Jelisavčić

 

 

Premijera - 4. oktobar 2018. godine

Crnohumorni psihološki triler “Ničiji sin” treći je deo “Posmrtne trilogije” darovitog hrvatskog dramatičara i kompozitora mlađe generacije, Mate Matišića. U osnovi, to je bizarna porodična drama u kojoj se polako otkrivaju sablasti iz nedavne prošlosti, perioda Domovinskog rata devedesetih godina. Središnji lik je veteran Ivan, a u život čoveka za kog veruje da mu je otac - univerzitetskog profesora, bivšeg političkog zatvorenika i novokomponovanog političara Izidora Barića, naprasno i ucenjivački upada njegov nekadašnji zatvorski čuvar, Srbin Simo. Matišićevu "Posmrtnu trilogiju" (2006) čine drame "Sinovi umiru prvi", "Žena bez tijela" i "Ničiji sin". Osim u Hrvatskoj, drame su mu izvođene u Bugarskoj, Mađarskoj, Makedoniji, BiH, Sloveniji i Rusiji.

– Reklo bi se da je čitav opus Mate Matišića, jednog od najvažnijih savremenih dramskih pisaca ovih prostora, neka vrsta “hipertrofiranog realizma”. Njegovi komadi najčešće pripadaju okvirima građanske drame u kojoj se likovi i situacije iz uslovnog realizma otiskuju u vode groteske, vodvilja, farse, parodije, trilera pa čak i antičke tragedije, ne bi li se tako emotivno najtačnije demistifikovali svi važni mitovi savremenog društva – kaže reditelj Misirača.

 

 

– Komad “Ničiji sin” otvara nam se u ibzenovsko-strindbergovskom duhu kao drama o disfunkcionalnoj porodici i njenom članu, nosiocu postratne traume. Međutim, nakon pinterovskog početka (“komedija pretnji”), uviđamo brzo da će to zapravo biti priča o tajni i otkrivanju istine. Usled otkrivanja tajni i saopštavanja istinâ svakog od članova porodice, doći će do drmanja identiteta. Ovim nesrećnicima je uspostavljeni identitet jedino što im je preostalo pa će urušavanje toga biti zapravo i urušavanje njih samih. I tu kreće borba za goli opstanak! Sve ovo, kao što sam već pomenuo, Matišić briljantno žanrovski plete i čini nemoguće: da gledaoca od urnebesno smešnih scena vodviljskog tipa, sasvim neosetno odvede do najvećih ponora poput onih iz antičke tragedije, da bi na kraju sve obavio osećanjem apsurda – objašnjava reditelj.