Ivo Andrić
Anika i njena vremena
Koprodukcija Srpskog narodnog pozorišta i BEO ART-a
Scenograf: Boris Maksimović
Kostimografkinja: Marina Sremac
Kompozitor: Dragan Maksimović
Scenski govor: Dijana Marojević
Uloge:
Anika - Milica Trifunović
Melentije - Nenad Pećinar
Anđa - Biljana Keskenović
Jakša - Dušan Vukašinović / Dušan Matejić
Lale - Vukašin Ranđelović / Milovan Filipović
Saveta - Jovana Mišković
Jelica - Milica Grujičić
Premijera - 20. oktobar 2017. godine
Od prvog trenutka, situacija je postavljena tako da, iako potisnute u kuće, bez velikog izgleda na društveni uticaj i javni život, žene oblikuju stvarnost u kojoj žive muškarci. Sa jedne strane je Anika, kojoj niko ne zna zašto se okrenula protiv kasabe, potpomognuta nevaljalicama, kako ih Andrić u duhu narodnog jezika naziva, u ovom slučaju jednom, a ne dve, Savetom. Sa druge stoji Anđa, protinica, takođe udružena sa jednom devojkom, Jelicom. Anđa koja u originalu, zapravo, nije Jakšina, nego Anikina majka.
Otvoreni i dvostruki obrt – Ana Đorđević nedvosmisleno jasno daje do znanja da su žene te koje vode „politiku“, kao i to da su Anđa i Anika glavne suparnice, otvara savremeni pogled na svet, jačanje osećaja da su žene i te kako bitan društveni faktor, ravnopravan ako ne i jači pol od muškaraca, pozvanih za sve i svašta, a otvara i pitanje odnosa tih istih žena, unutar porodice, gde majka tradicionalno sputava kćerku da bude samostalna i nezavisna, kao što pomaže ocu da sina izvede na pravi put – put moći.
U drugom planu, predstava na tragu katkad suptilnog, katkad otvoreno kritičkog jezika Ive Andrića, otvara pitanja zaostalosti sredina koje svoju (ne)sreću grade na, takođe, tradicionalnim, zatucanim odnosima prepunim potlačivanja, sujeverja, licemerja
Нема коментара:
Постави коментар