Tara, planina i kraška površ u zapadnoj Srbiji iznad Drine, jugozapadno od Bajine Bašte. Najviši vrh je Zborište 1544 m. Oivičen je kanjonom reke Drine, na zapadu se nastavlja na planinu Zvijezdu, Veliki Stolac 1673 m, a ogranci mu se spuštaju ka Kremanskoj dolini i dolini Đetinje. Vazdušna banja i letovalište.
Bilješka stena je udaljena od Predovog krsta oko
6km,
na 1225m nadmorske visine. Odavde se pruža prelep pogled na jezero
Perućac, reku Drinu i Bajinu Baštu. Na ovoj
lokaciji može se videti i Pančićeva omorika (relikt i endemit
Balkanskog poluostrva). Međutim pančićeva omorika je ugrožena, u proleće 2013. godine je konstatovano značajnije sušenje, što
pojedinačnih stabala, što stabala u grupama. U pitanju su bile jela,
smrča, bor i pančićeva omorika. Konstatovana su i sušenja pojedinačnih
stabala bukve, ali u znatno manjem obimu nego kod četinara. Sušenje je
obuhvatilo sve starosne dobi, i starija i mlađa stabla. Zaključno sa
2013. godinom, od 23 000 uklonjenih stabala, oko 50 posto su bila
osušena stabla, napadnuta potkornjacima.
Naziv vidikovca Banjska stena, potiče od naziva Banjskog vrela koje
izbija ou podnožju vidikovca. Vrelo je bilo kraškog porekla sa
temperaturom vode od 4 stepena celzijusa.
Banja (turska reč)- označana mesto sa toplom vodom. Stanovnici Tare
su vodu sa vrela koristili i zimi jer je uvek bila topla voda.
Banjsko vrelo je potopljeno izgradnjom jezera Perućac.
Ispod vidikovca se pruža Banjsko točilo, sipar, koji se u 19. veku
koristio za transport drveta .Balvani su se otiskivali niz točilo do
splavišta gde su se skivali u splavove koje su spuštali niz Drinu do
Beograda.
Banjsko točilo je dugo 1300m i danas je obraslo rastinjem među
kojima se nalazi veliki broj retkih biljnih vrsta karaktrističnih za
sipare.
Od Perućca do Predovog krsta 16 km. Od Predovog krsta do Jagoštice 10 km. i od sela do kanjona Drine još kilometar i to je kraj putovanja. Odavde se lepo posmatra grandiozni kanjon Drine jedan od najlepših u svetu.
