Mrešćenje šarana 2016

Aleksandar Popović
MREŠĆENJE ŠARANA

Atelje 212

Režija: MILAN NEŠKOVIĆ  

Igraju:

Profesor: SVETOZAR CVETKOVIĆ
Mica: HRISTINA POPOVIĆ
Laza: VIKTOR SAVIĆ
Kum Sveta: NEMANJA OLIVERIĆ
Kumić Mita: IVAN JEVTOVIĆ
Bosa: DUBRAVKA MIJATOVIĆ
Vasa: NENAD JEZDIĆ
Gospava: DRAGANA ĐUKIĆ
Premijera: 17. maj 2016.

“Mrešćenje šarana” je komad o prelomnim istorijskim trenucima, političkim previranjima i velikim društvenim promenama koje se paralelno događaju u jednoj kući, unutar mešovite porodice malih građana i seljaka, koji se, međusobno, bore za vlast i prevlast. Komično i apsurdno je koliko u toj borbi provejavaju i duševnost i ranjivost i smešna ljudska moralna posrnuća.

Kao i sam pisac, i ova predstava pokušava da mane svog naroda, one najgore osobine na neki način objasni i da, objašnjavajući, traži neki bolji put. “Mrešćenje šarana” se događa u turbulentnim vremenima i represivnom sistemu koji bude zver u ljudima. Čovek ima svoje animalno biće i ne treba se mnogo igrati sa njim. Ko pusti zver iz čoveka, taj je veliki zločinac. Ne bi nas mnogo trebalo izazivati da počnemo da jedemo rukom, da otimamo, da udaramo – da dignemo ruke od salvete, od tanjira, od kašike. Ne treba ruže gajiti u podrumu i zalivati ih vrućom vodom da bismo videli koliko su one otporne. Zna se šta s ružama treba raditi. Hoće vrlo brzo ruža da podivlja. Hoće čovek da podivlja.

Aleksandar Popović ponovo će se igrati na sceni Ateljea 212, na kojoj je pre 52 godine, 30. decembra 1964, izvođenjem farse “Ljubinko i Desanka” u režiji Radeta Markovića, započeo svoj pozorišni rad i život kao jedan od najoriginalnijih i najsmelijih autora srpske dramske književnosti i najveći modernista i revolucionar srpske posleratne drame.
Izvor: atelje212.rs

Mala Krsna 2019.

MALA KRSNA

Selo Mala Krsna se nalazi u Podunavskom okrugu pored grada Smedereva. Prema popisu iz 2011. godine, naselje broji 1552 stanovnika. Mala Krsna se pominje u aračkim spiskovima kao naselje koje je 1818. godine imalo 29 kuća, 1822. godine 31 kuću, 1846-62 kuće, a prema popisu iz 1921. godine selo je imalo 197 kuća i 1015 stanovnika. 

Veoma staro naselje. Po pronađenim kalupima za kovanje novca, pretpostavlja se da je za vreme rimskog cara Trajana postojalo naselje na području današnjeg sela.

Nalazi se na lokalitetu između Jezave i Carigradskog druma. Pominje se u 15. Veku kao Krsne.Ime je dobilo selo po krstu na obali Morave za koji su se vezivali brodovi i čamci. Po drugoj verziji dobilo je ime po prvoj kući, koja jue sazidana u selu u obliku krsta, jer je trebalo da bude bogomolja. U turskim zapisima se u 16. Veku pominje kao Karataš.

Bogato selo plodnom zemljom i terenom pogodnim za vinograd naselili su najviše ljudi iz Kočine krajine i to sa istoka.

Lipe 2019.

LIPE

Lipe je naseljeno mesto u Podunavskom okrugu i nalazi se pored Smedereva. Prema popisu iz 2011. godine ima 3077 stanovnika.  Kao naseljeno mesto, Lipe se pominju u prvim decenijama 18. veka. U vreme vladavine Austrougarske, ovo mesto je zabeleženo pod nazivom „Lippe“ i po popisu iz 1732. godine selo je imalo 28 kuća. Kasnije, početkom 19. veka, selo se pominje u aračkim spiskovima. Godine 1818. godine selo je imalo 79 kuća, 1822. 103 kuće, 1846. godine u Lipama je bilo 201 kuća, a po popisu iz 1921. godine selo je imalo 489 kuća sa 2930 stanovnika.

Selo Lipe se nalazi u godominskom polju, između Jezeve i njenih pritoka. Bilo je plavno i  stari Lipljani su se zbog toga preselili na mesto gde se i danas selo nalazi.

Postoji priča da je prvi stanovnik sela bio ciganin, koji je živeo u šupljini velike lipe, te je i selo dobilo ime Lipe.

Teren Lipa je od rimskog doba bio pogodan za logorovanje vojske (bitka između Dioklecijana i Korina) i gajenje stoke. Bile su poznate i tražene svinje sa ovog područja, kao i muzne krave zbog bogastva livada   i pašnjaka. Plodna zemlja je privlačila doseljenike.

 

Osipaonica 2019

OSIPAONICA

Osipaonica je naseljeno mesto grada Smedereva u Podunavskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 3560 stanovnika (prema popisu iz 2002. bilo je 4071 stanovnika). Prvi podaci o ovome naselju postoje iz doba austrijske vladavine. Na karti iz toga doba (1718—1739.) uneto je naselje mesto Ossiptanize. Kasnije se, u prvim desetinama 19. veka, u aračkim spiskovima pominje Osipaonica koja je imala 1818. 57, a 1822. 64 kuće. Godine 1846. selo je imalo 147 kuća, a po popisu iz 1921. godine u selu bilo 663 kuće sa 3448 stanovnika. Osipaonica je od Smedereva udaljena 22 kilometra.

Nekada se selo Osipaonica nalazilo na desnoj obali Jezave, Pored puta Smederevo – Požarevac. Zbog velikih i čestih poplava i turskih zuluma selo je često melnjalo lokaciju. Dešavalo se da se selo zbog toga brojčano smanje - ospe. Tada su se zbegovi povećavali. Međutim kada prođe opasnost od poplava i Turaka, seljani se opet vrate u selo, a zbegovi smanje – ospu. Po toj verziji selo je zbog tog “osipanja” dobilo ime Osipaonica. 

Prema Dr. Leontiju Pavloviću, selo je prvobitno bilo podignuto na peskovitom zemljištu. Čim naiđu vode Jezave ili Morave, pesak na kome su kuće bile izgrađene, počne da se osipa i da je po tome dobilo ime. Cigani, kojih u selu ima dosta, svoje selo zovu Sipanjica. Postoji verzija da je selo dobilo ime po ovčoj bolesti “sipanica”.

Legenda kaže da je Osipaonica mogla da postane prestonica Srbije. Naime, Đurađ Branković je posle predaje Beograda Ugrima, ostao bez prestonice. U razmišljanju gde da podigne prestonicu, jednom prilikom kada su se nalazili u Nekucimu, Jerina je predložila da prestonicu sagrade tamo gde padnu guske koje su se baš spremale da polete. Guske su poletele i pale kod današnje Osipaonici, međutim pošto Đurađ i Jerina još nisu stigli, a u međuvremenu su guske opet poletele i pale na ušću Jezave u Dunav. Tako je po legendi Đurađ Branković našao mesto da podigne svoju prestonicu. 

Po zapisima od ranije, meštani se bave zemljoradnjom i to proizvodnjom kukuruza i pšenice. Cigani se bave zanatima i proizvode robu za široku upotrebu u seoskim domaćinstvima. Selo je zbijenog tipa i kuće su ušorene pored puteva. 

Mister Dolar 2017

BRANISLAV NUŠIĆ

MISTER DOLAR 2017

POZORIŠTE NA TERAZIJAMA

Premijera: 10. februar 2017.
Mjuzikl u adaptaciji i režiji Vladimira Lazića
Tekst songova i dramaturg:  Željko Mijanović
Kompozitor: Ninoslav Ademović
Muzički aranžmani: Ninoslav Ademović, Aleksandar Sedlar
Orkestracija, dirigent, kompozitor songova Izborna godina i Javna tajna: Aleksandar Sedlar
Koreograf: Milica Cerović
Scenograf: Aleksandar Veljanović
Kostimograf: Vanja Popović
Lektor: Radovan Knežević

Uloge:

Aleksandar Matković – Radoslav Rade Marjanović
Žan, Jovan Todorović – Marko Gvero
Koka, Koviljka Jurišić – Dušica Novaković
Spasoje Blagojević – Duško Radović
Ela Blagojević – Valentina Pavličić
Rista Topčagić – Milan Milosavljević
Živana Rančić, Madam Patu – Ana Simić
Mladen Novaković – Žarko Stepanov
Gradimir Protić – Milan Antonić
Sima Jeremić – Miroljub Turajlija
Anja, Agnija Ružić – Anja Mit
Života Cvijović – Aleksandar Dunić
Lola, Desanka Cvijović – Maja Noveljić
Ljubinko Balabanović – Milan Bosiljčić
Nina Teofilović – Jelena Arsić/Barbara Milovanov
Mariška – Ana Zdravković
Branimir Đaković – Ivan Zablaćanski
Lulu – Dušan Kaličanin
Momak kod Matkovića – Milan Tubić
Profesor Pavle Marić Satara / Momak koji obećava – Dušan Šida
Aljoša Švarcov – Ljubiša Dinčić

Asistent reditelja: Marko Jovičić
Asistent koreografa: Jovana Ikonić
Asistent kostimografa: Sofija Lučić
Asistent scenografa: Tatjana Žiropađa
Korepetitor drame i solista: Hrvoje Ivović
Korepetitor baleta: Tatjana Radunović
Korepetitor hora: Tatjana Nikolić

Balet:
Nina Bulajić, Igor Grabovica, Lidija Novaković, Ivana Dubovac,, Dolores Magdalenić, Miloš Mitić, Miloš Jadžić, Marko Mićić, Branko Mitrović, Dunja Stanaković, Neda Popović, Sava Vidicki,  Milica Todorović, Sanja Kostić, Tara Tomašić, Lika Živković, Goran Vidajić
Hor:
Miroslav Marković, Voja Orlić, Mirjana Stojanović, Kristina Savić, Tatjana Matejić, Ivana Klarić, Mirjana Matić, Igor Arizanović, Milena Moravčević, Aleksandar Novaković, Marko Pantelić, Nenad Poledica, Bojan Gavrilović, Jovan Nikolić, Zoran Doronjski, Marko Bogdanić, Jelena Mit, Zorica Bošković, Biljana Peković, Hana Ramujkić
Orkestar:
Biljana Jovanović (koncertmajstor), Ivana Matejić, Marija Ristić, Borivoje Spasojević, Ana Tadić, Dragomir Marinković, Katarina Kasatkin, Daniela Stanković, Ana Rajković, Ivan Ranković, Maja Hajduković, Aleksandar Petković, Vladimir Mandić, Zoran Kovačevski, Mladen Lukić, Mihajlo Bogosavljević, Vlastimir Blagojević, Dejan Stojadinović, Želimir Vasić / Nikola Đokić, Uroš Ranković, Ivana Pavlović, Anica Ivančević

Specifičnost najnovije verzije Nušićevog „Mister Dolara“ sastoji se u tome što će ova komedija, našeg veoma izvođenog pisca u srpskim pozorištima,  sada biti odigrana  u formi mjuzikla. Nušićevu komediju „Mister Dolar“ reditelj Vladimir Lazić adaptirao je u formu libreta za mjuzikl,  napisani su songovi  koji su sastavni deo radnje kao i originalna muzika komponovana za ovu namenu. U radu na predstavi uključeni su i ostali  saradnici: muzički aranžer i dirigent, koreograf, scenograf i kostimograf.

Najnoviju ansambl predstavu Pozorišta na Terazijama realizuje veliki broj glumaca, muzičara, igrača, horskih pevača i tehničkog osoblja. Osim stalnih članova kuće, u radu na ovoj predstavi uključeni su i vrlo važni gostujući umetnici i stalni saradnici Pozorišta.

Glavni junaci ove Nušićeve satrirične komedija, u kojoj se veliki pisac smeje u lice učmaloj i zatvorenoj grupi povlašćenih, jeste uvređeni Matković. On će uz pomoć medija izvesti jedan „duštveni eksperiment“ čiji je glavni junak konobar Žan koji će se, “ni kriv ni dužan”, naći u središtu ove Matkovićeve podvale malograđanštini.

Razlika u odnosu na original sastoji se u tome što se Žan neće tako lako prepustiti povratku u anonimnost.

Predstava „Mister Dolar“ još jednom potvrđuje da je rodno mesto mjuzikla  u Srbiji  Pozorište na Terazijama, gde se ova vrsta predstava ne izvodi povremeno ili od prilike do prilike, već je mjuzikl naše stalno opredeljenje i  glavni  tok.

Željko Jovanović

Da li je moguće da se od vremena kada je Branislav Nušić napisao MISTER DOLARA ništa bitno nije dogodilo u društvu u kome je sve podređeno materijalnim interesima u čemu  ugled, poštenje  i moral ne znače gotovo ništa?

Prikazujući živopisnu galeriju mračnih tipova, skorojevića i lažnih buržuja koji sa lakovernošću prouzrokovanom njihovom vlastitom pohlepom i požudom, stvaraju lažnog idola, kao da smo posegli za jednom od brojnih afera kojima smo zapljusnuti u višedecenijskom stvaranju moderne države.

Nama je pripala uloga da se, posredstvom nekih zavodljivijih stvari, muzike i koreografije,  nađemo na vetrometini igre prepoznavanja, na  “putu  u visoko društvo”.

Vladimir Lazić i stvaralački tim mjuzikla MISTER DOLAR

 

 

Kir Janja 2015.

Jovan Sterija Popović

Kir Janja

Okret teatar

premijera 27. aprila 2015.

Adaptacija i režija: "Teatar lektire"

Originalna muzika: Marko Nikolić i Milan Vranešević

Dizajn scenografije, priprema za štampu: Vladimir Savić

Dizajn zvuka: Novak Ašković

Studijski muzičar: Petar Popović

Lica: 

Kir Janja: Marko Nikolić

Juca, njegova žena: Danijela Tanasković

Katica, Janjina kći od prve žene: Marija Ćeranić

Mišić, notaroš: Milan Vranešević

Kir Dima, čika Pera, kućevni sluga: Nikola Krneta

Predstava „Kir Janja“ je rađena po jednom od najpoznatijih djela Jovana Sterije Popovića, koje je neizostavni dio lektire za srednje škole. Na duhovit, zanimljiv i lepršav način, uz kreativno osmišljenu scenografiju i kvalitetnu i originalnu muziku, glumci su oživjeli živopisne likove kojima je Sterija opisao stanje u društvu, ali i ismijao loše karakterne osobine ljudi, koje su univerzalne i prisutne u svakom vremenu.

Okret teatar je pozorišna trupa osnovana 2012. godine u Beogradu sa želјom da svojim predstavama deci i mladim lјudima približi svet lektire.
Glavni projekat trupe je "Teatar lektire", koji započinje scenskom postavkom dela Sterije Popovića "Kir Janja", a u planu je postavka i drugih zanimlјivih dela iz programa školske lektire.

Trupu čine diplomirani glumci sa iskustvom stečenim kroz brojne ostvarene uloge u pozorištima "Boško Buha", "Pozorište na Terazijama", "Jugoslovensko dramsko pozorište", "Narodno pozorište", "Madlenianum", kao i u televizijskim igranim serijama, dečijim televizijskim programima i igranim filmovima.

Hor bečkih dečaka 2016.

Hor bečkih dečaka 2016.

Teatar Carte Blanche

 

 Adaptacija i režija: Irfan Mensur

Igraju:

Vule - Irfan Mensur

Aca - Predrag Ejdus

Džoni - Slobodan Boda Ninković 

Komedija Hor “bečkih” dečaka je priča o našim ljudima koji sanjaju budućnost, a bore se za sadašnjost. Moćno oružje im je vedrina i optimizam. Radnja se događja u sred jednog podruma u Beču, bez prozora i dnevnog svetla. Tu je i jedan krevet, i jedan TV na izdisaju, i nekoliko pacova…

Vule i Aca žive u nekom kao stanu. Vule i Aca žive neki kao život. Vule i Aca žive neke kao poslove. Vule i Aca improvizuju. Za tu, Bečku, improvizaciju je zadužen Džoni. Džoni je gastrabajter druge generacije. Džoni pomaže svojim zemljacima da se snađu u tuđini.  

U životu svakog našeg čoveka postoji onaj trenutak očaja kada u samo odbrani posegne za najboljim u sebi, humorom. Tada se šalimo na račun stvarnog života, na račun svog kao života, tada se smejemo svim svojim moćima, nemoćima, uspesima I neuspesima…To je posebna kategorija srpske duhovitosti. To je šala na račun sopstevenog mentaliteta, zbog koje ova predstava može da se nazove i “genetska komedija”.