MANASTIR MANASIJA
Manastir Manasija ili Resava kako je još poznat je zadužbina Despota Stefana Lazarevića, naslednika Lazara Hrebeljanovića,
koji je vladao Srbijom u periodu od 1389. do 1427 godine. Manastir se nalazi nedaleko
od Despotovca i u svom kompleksu ima fortifikaciju sa 11 kula. Vreme izgradnje se
može utvrditi po spisima Konstantina Filozofa koji napominje da je izgradnja počela
još 1406. godine ali i da je građena vrlo dugo, a završena i osvećena po nekim letopiscima
tek 1418. godine. Ktitor manastira je hteo da njegova zadužbina nadmaši sva dotadašnja
dela u Pomoravlju, pa je zato uložio trud da nađe "najveštije radnike i najiskusnije
živopisce" iz svih krajeva zemlje, a
za neke se išlo čak i na ostrva kako se saznaje iz spisa Konstantina Filozofa.
U stvari slikari su traženi među onim majstorima koji su se vaspitavali u
Solunu i na solunskim delima kakva su ona u Sv. apostolima i Sv. Dimitriju. Po ktitorskoj
želji pređašnja umetnička iskustva u Srbiji su morala biti poštovana pa su tako
slikari sabrali sva najlepša dela i stvorila crkvu koja će biti obeležje Srbije na Moravi.
Manastir je opasan zidom sa kulama i nalazi se na strateški značajnom mestu,
odmah iznad reke Resave, gde se utvrđenje moglo lakše braniti od eventualnih napada.
Utvrđenje ima 11 petospratnih kula od kojih su 8 pravougaone, 2 šestougaone i jedna
kvadratna. Izvan zidina je iskopan šanac širok 10 metara, a dubok 6 metara. Arhitektura
Manasije je znatno drugačija od ostalih manastira Moravske Srbije jer je građena
od naizmeničnih kamenih tesanika vezanih debelim spojnicama maltera. Pripada grupi
građevina razvijenog tipa tzv. moravske škole. Petokupolna crkva najviše podseća
na svoj uzor Ravanicu. Priprata je kasnije dozidana što se može videti na ktitorskoj
kompoziciji gde Despot Stefan Lazarević drži model crkve bez priprate.
